Ταξιδεύουμε στη Βεργίνα

Ένα καινούργιο ταξίδι ξεκινάει σήμερα. Με λίγα κλίκ θα φτάσουμε στη Βεργίνα και θα έχουμε τη δυνατότητα να περιπλανηθούμε σε ενα αρχαιολογικό θαύμα προστατευμένο από την UNESCO, ας ταξιδέψουμε στην πρωτεύουσα της αρχαίας Μακεδονίας και θα εξερευνήσουμε τον ταφικό θάλαμο του Φιλίππου Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η πλατφόρμα #greecefromhome εχει σκοπό να ξεναγήσει και να γνωρίσουν την Ελλάδα μας σε όλο τον κόσμο με την τάση της εποχής #ταξίδιεύω_απο_τον_καναπέ . Με λίγα κλίκ φτάσαμε στη Βεργίνα.

Με λίγα λόγια

Οι βασιλικοί τάφοι της Βεργίνας (αρχαίες Αίγες) ταξιδεύουν κάθε επισκέπτη στο κέντρο του ξακουστού Βασιλείου της Μακεδονίας, το οποίο κυριάρχησε στην Ελλάδα και όχι μόνο, τον 4ο αιώνα π.Χ.

Εδώ έζησε και πέθανε ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ από το 382-336 π.Χ. και εδώ στέφθηκε βασιλιάς ο γιος του, ο Μέγας Αλέξανδρος, λίγο πριν ξεκινήσει το χτίσιμο της θρυλικής του αυτοκρατορίας.

Σήμερα, η Βεργίνα μας δίνει μια σαφή εικόνα για την αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Δεν πρόκειται απλά για ένα αρχαιολογικό θαύμα, αλλά για έναν από τους μεγαλύτερους χώρους ταφής στον κόσμο – μαζί με τις Μυκήνες, την Τροία και την Κοιλάδα των Βασιλέων στην Αίγυπτο – επειδή, όπως κι αυτοί, οι σημαντικότεροι τάφοι (συμπεριλαμβανομένου του Φιλίππου Β’) ανακαλύφθηκαν ασύλητοι και άθικτοι.

Οι βασιλικοί τάφοι, οι οποίοι ανακαλύφθηκαν μόλις το 1970 και πλέον αποτελούν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, βρίσκονται στο εσωτερικό ενός καλυμμένου με γρασίδι λόφου, μιμούμενοι τον αυθεντικό ταφικό τύμβο. 

Μαζί με τον βασιλικό τάφο του Φιλίππου Β’ είναι και αυτός του έφηβου γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Αλέξανδρος IV) καθώς και άλλων μελών της οικογένειας, μαζί με μερικούς από τους πιο εμβληματικούς θησαυρούς της αρχαίας ελληνικής περιόδου. 

Τάφος του βασιλιά Φιλίππου Β της Μακεδονίας

Η κηδεία του Φιλίππου Β’ το 336 π.Χ. ήταν μια από τις πιο πολυτελείς της αρχαίας περιόδου, οπότε ο ταφικός του θάλαμος δεν θα μπορούσε να είναι λιτός. Μοιάζει με κάτι ανάμεσα σε παλάτι και ναό, έχει κολώνες και ένα προθάλαμο. Στην πρόσοψη του τάφου, καθώς και στο ταφικό κρεβάτι από χρυσό και ελεφαντόδοντο που βρίσκεται στο θάλαμο, βρίσκονται τα πορτραίτα των δύο βασιλιάδων (Φίλιππος και Αλέξανδρος), οι οποίοι απεικονίζονται σε μια σκηνή κυνηγιού. Η Θρακιώτισσα σύζυγος του Φίλιππου, η Μήδα, θάφτηκε στον προθάλαμο του τάφου.

Το θέατρο των Αιγών

Όπως κάθε σπουδαίος τόπος της αρχαιότητας, έτσι και οι Αιγές είχαν το δικό τους θέατρο. Αυτό που κάνει όμως αυτό το θέατρο ιδιαίτερο, είναι ότι σύμφωνα με ιστορικούς, είναι το σημείο όπου ο Φίλιππος Β’ δολοφονήθηκε από έναν σωματοφύλακα ενώ γιόρταζε το γάμο της κόρης του. Αυτό επέτρεψε στον Αλέξανδρο να αναλάβει το θρόνο και να επεκτείνει τη διάσημη ελληνική αυτοκρατορία του μέχρι την κοιλάδα του Ινδού και τη βόρεια Αφρική.

Οι τάφοι των βασιλισσών

Ανάμεσα στις 300 μικρότερες τοποθεσίες ταφής που βρίσκονται γύρω από την περιοχή είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους γυναικείους τάφους της αρχαίας Μακεδονίας. Σε αυτούς βρίσκεται και μία από τους συζύγους του Αλεξάνδρου Α'(498-454 π.Χ.), που θάφτηκε μαζί με περισσότερα από 20 μικρά αγάλματα. Πιστεύεται επίσης ότι εκεί βρίσκεται και η σωρός της κόρης του Φιλίππου Β’ καθώς και της μητέρας του (Ευρυδίκη).

Το παλάτι

Η λάμψη των Αιγών φαίνεται και από τα ερείπια του τεράστιου παλατιού που κατασκευάστηκε την περίοδο της βασιλείας του Φιλίππου Β’. Χτισμένο σε λόφο, το παλάτι ήταν τριπλάσιο σε μέγεθος από τον Παρθενώνα. Φιλοξενούσε αίθουσες δεξιώσεων στο ισόγειο και ήταν ορατό από χιλιόμετρα, συμβολίζοντας τη δύναμη και την ομορφιά και αποτέλεσε πρότυπο για όλα τα παλάτια που χτίστηκαν τους επόμενους αιώνες. 

Το Μουσείο

Αυτό που θα σου μείνει αξέχαστο είναι σίγουρα η ξεχωριστή αύρα του Μουσείου βασιλικών τάφων των Αιγών. Τίποτα δεν αντιπροσωπεύει περισσότερο εκείνη την εποχή,  από τα εκθέματα μέσα στον τύμβο – την χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά του Φιλίππου Β, το περίπλοκο χρυσό στεφάνι που φορούσε κατά την καύση του, την τεράστια πανοπλία του, τα κοσμήματά του και άλλα αντικείμενα της εποχής – όλα λουσμένα με ένα μοναδικό φως.

Με την αποκάλυψη των βασιλικών τάφων των Αιγών, το 1977, άρχισε αμέσως η συντήρηση των περίφημων τοιχογραφιών που τους διακοσμούσαν.

Παράλληλα, δημιουργήθηκε επιτόπου εργαστήριο συντήρησης για την διάσωση και αποκατάσταση των εξαιρετικά σημαντικών κινητών ευρημάτων που περιείχαν. Για την προστασία των βασιλικών τάφων κατασκευάστηκε το 1993 υπόγειο κτίριο που εγκιβωτίζει και προστατεύει τα αρχαία μνημεία, διατηρώντας σταθερές τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, πράγμα απαραίτητο για την διάσωση των τοιχογραφιών. Το κτίσμα αυτό εξωτερικά έχει τη μορφή χωμάτινου τύμβου, ενώ στο εσωτερικό του εκτίθενται από το Νοέμβριο του 1997 οι θησαυροί που βρέθηκαν μέσα στους βασιλικούς τάφους. Υπηρετώντας το ουτοπικό όνειρο της “αιώνιας” διατήρησης, η σύγχρονη τεχνολογία επιστρατεύεται για να σταματήσει τη φυσική διαδικασία της φθοράς.

Το αρχαίο αντικείμενο καθαρίζεται, συντηρείται, “αποκαθίσταται” και εκτίθεται στο κοινό αποξενωμένο από την πρωτογενή λειτουργία του. Ό,τι “πέθανε” και θάφτηκε, ακολουθώντας το νεκρό στον τάφο του, μπορεί ίσως να επιστρέψει κάποτε ξανά στο φως, όμως ποτέ πια δε θα είναι αυτό που ήταν. Ο τρόπος έκθεσης οφείλει να σέβεται τη μορφή και το χαρακτήρα του, ωστόσο δεν μπορεί παρά να εκφράζει την αισθητική των συγχρόνων στις ιδεολογικές ανάγκες των οποίων απευθύνεται.

Με γνώμονα αυτές τις σκέψεις επιλέχθηκαν για την έκθεση φόρμες αυστηρά λιτές, διαχρονικά γεωμετρικές και υλικά μοντέρνα και ουδέτερα που ανταποκρίνονται στις πιο αυστηρές προδιαγραφές συντήρησης: μέταλλο, κρύσταλλο, θαμπό αλουμίνιο, συνθετικό γυαλί. Χρησιμοποιήθηκε ό,τι καλύτερο διαθέτει η σύγχρονη διεθνής τεχνολογία στον τομέα της μουσειογραφίας, μετάλλινες, στεγανές, αυτόνομα κλιματιζόμενες προθήκες, κρυστάλλινες οπτικές ίνες, μετάλλινα, ηχοαπορροφητικά πετάσματα, πολλαπλά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, ώστε να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες προστασίας και διαρκούς συντήρησης για τα ευρήματα, χωρίς ωστόσο να θυσιάσουμε την ατμοσφαιρικότητα που έπρεπε να έχει αυτή η έκθεση που θέλει να απευθύνεται όχι μόνο στη λογική αλλά και στο συναίσθημα. Παίρνοντας ως αξίωμα την ιδέα ότι ο θάνατος, το παρελθόν, το χώμα και η λήθη είναι σκιά και απουσία χρώματος, ενώ η ζωή και η μνήμη είναι φως και χρώμα, οι εμπνευστές αυτής της έκθεσης δημιούργησαν έναν κόσμο σκιών, όπου πάμφωτα και θερμά βασιλεύουν τα αρχαία αντικείμενα και όπου, εκτός από τα μνημεία, το μόνο χρώμα είναι η πορφύρα, υπαινιγμός του αίματος των βασιλικών νεκρών.

Το σκοτάδι που βασιλεύει στο χώρο γεννά δέος, κάνει τις φωνές να γίνονται ψίθυροι και υποβάλλει την ατμόσφαιρα της χώρας των νεκρών, όπου ο επισκέπτης πλανιέται ξετυλίγοντας το κουβάρι της μνήμης.

Πηγή : #greecefromhome και Ελληνικός Ήλιος