Γεμάτη από στέκια και πιάτσες η πόλη της Λάρισας. Χώροι, πλατείες και καταστήματα που έγραψαν ιστορία. Φιλοξένησαν νέους και νέες οι οποίοι μεγαλώνοντας βρήκαν άλλα σημεία για να συναντηθούν και να «βολτάρουν». Η Larissanet επιχειρεί μια προσπάθεια καταγραφής τέτοιων σημείων στην πόλη:
Πλατεία Ταχυδρομείου: Η παραδοσιακή δύναμη
Αν κάποιος αναφέρεται στη διασκέδαση και τη ζωντάνια της πόλης τότε είναι το… λιγότερο «ιεροσυλία» αν δεν ξεκινήσει από την Πλατεία Ταχυδρομείου. Οι εκτός Λάρισας θεωρούν συνώνυμο με την πόλη της Λάρισας την πλατεία Ταχυδρομείου που μετράει ζωή όση και η Λάρισα από τη στιγμή της απελευθέρωσης το 1881. Από τότε μάλιστα που άνοιξαν και τα πρώτα παραδοσιακά καφενεία εκεί και στη συνέχεια πήραν τη σκυτάλη οι καφετέριες ποτέ δεν άλλαξε ξανά χαρακτήρα. Δεκάδες χρόνια τώρα και στις τέσσερις πλευρές της η πλατεία Ταχυδρομείου είναι γεμάτη ζωή. Από ονόματα ένα σωρό. Ζήτα, Μελί, Argo από παλιά μέχρι τα σημερινά… Πάντα όμως υπήρχαν και τα εστιατόρια και γνωστές πιτσαρίες που δραστηριοποιούνταν εκεί.
Η νεολαία της Λάρισας που ήθελε να κάνει επίδειξη των ικανοτήτων τους με το ποδήλατο ή το skate βρισκόταν στα γλυπτά της Γκόλαντα ή ακόμα και στο αμφιθέατρο μπροστά από το κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής Σχολής.
Τα τελευταία χρόνια εκεί έχουν βρει καταστήματα και αλυσίδες με νεανικά ρούχα με αποτέλεσμα η συγκέντρωση των νεαρών να αποτελεί παράδοση.
Κεντρική Πλατεία: Το σημείο συνάντησης
Μπορεί η Κεντρική Πλατεία να μην ήταν γνωστός ως τόπος διασκέδασης όμως ήταν πάντα το σημείο συνάντησης. Αυτό που συμβαίνει τώρα μπροστά στα Public συνήθως τα Σαββατοκύριακα τις απογευματινές και βραδινές ώρες συνέβαινε πάντοτε στην πόλη. Εδώ και δεκαετίες.
Μεγάλες παρέες εφήβων εκεί συναντιούνται για να ξεκινήσουν τις βόλτες και εκεί ξανακαταλήγουν για να χωριστούν και να πάρει ο καθένας το δρόμο της επιστροφής. Η Κεντρική Πλατεία είναι σημείο όπου από το πρωί συγκεντρώνονται και οι συνταξιούχοι για να συζητήσουν τα νέα και τις εξελίξεις και να ζεσταθούν από τον ήλιο τους χειμερινούς μήνες ή να δροσιστούν κάτω από τα δένδρα. Ανά διαστήματα είχαν λειτουργήσει και αρκετά καφενεία, όπως το Πανελλήνιο.
Τρίγωνη Πλατεία: Η μικρή… μεγάλη
Στην συγκεκριμένη περιοχή λειτουργούσε επί σειρά ετών ένα μαγαζί που έγραψε πραγματική ιστορία στο χώρο της διασκέδασης. Ήταν το κατάστημα Ερμής που μάζευε νεαρό κόσμο αλλά και μεγαλύτερους με αποτέλεσμα κάθε βράδυ αλλά και κυρίως τα Σαββατοκύριακα η πλατεία να σφύζει από ζωή.
Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούν και καταστήματα με φαγητό και κυρίως σουβλάκια με αποτέλεσμα κυρίως τις νύχτες να σταματάει αρκετός κόσμος στην περιοχή. Κάποια εξ αυτών έμεναν σχεδόν όλη τη νύχτα ανοιχτά.
Όλη νύχτα μάλιστα έμενε και για πολλά χρόνια ένα κατάστημα που λειτουργούσε στην πλατεία με online παιχνίδια όταν αυτά ήταν στα «φόρτε» του (αντικαθιστώντας κατάστημα με videogames). Όλος αυτός ο συνδυασμός έκανε την πλατεία ανάρπαστη.
Νεάπολη: Η πλατεία των καφετεριών
Black Bull, Ρεπορτάζ, Μονόλιθος, Club 4, Ρεγγίνα, Προφητεία, Tequiero, Guest, Ηλύσιον, Βαβέλ, Έβενος, Venus, Μεταίχμιο, Χάντρες.
Αν είχε καταστήματα και η πλατεία της Νεάπολης…
Υπήρχε δεκαετία που δεν μπορούσε να βρει κάποιος κάθισμα να σταθεί είτε χειμώνα, είτε καλοκαίρι. Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα στέκια άλλαξαν όπως και η πλατεία. Τα περισσότερα καταστήματα έκλεισαν και άνοιξαν περισσότερες ταβέρνες και εστιατόρια, πιτσαρίες. Βέβαια την τελευταία περίοδο έχει γίνει μια μεγάλη στροφή από αλυσίδες καφετεριών οι οποίες έχουν επενδύσει στην περιοχή και αρκετός κόσμος επιλέγει ξανά την συγκεκριμένη πλατεία για καφέ και φαγητό. Στέκια είναι και αλλάζουν…
Προφήτης Ηλίας: Ανέμελοι έξοδοι
Το πάρκο του Προφήτη Ηλία ήταν πάντα τόσο… όσο. Τόσο μεγάλο όσο πρέπει για να χωρέσει πολύ ωραία μαγαζιά και τόσο μακριά από το κέντρο της πόλης όσο χρειάζεται για να φτάσει κάποιος εκεί είτε με τα πόδια, είτε με αυτοκίνητο. Ειδικά από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ως και τα τέλη της δεκαετίας του ’00 ήταν γεμάτο από καταστήματα που ξεκινούσε κάποιος με καφέ και έφευγε… ξημερώματα. Σύνοδος μετέπειτα Οξυγόνο, Θέοινος, Meet me ήταν μερικά από αυτά.
Φρούριο: Τα ατελείωτα καλοκαίρια
Είναι το πιο ψηλό σημείο της πόλης και τόσο κοντά στο κέντρο της. Το Φρούριο της Λάρισας ανέκαθεν αποτελούσε την καρδιά της από την εποχή που και το Μπεζεστένι ακόμα λειτουργούσε. Μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 εκεί βρίσκονταν η λαχαναγορά της Λάρισας που μεταφέρθηκε όμως στη συνέχεια. Από τότε και έπειτα πολλές καφετέριες και μπαρ, δημιουργήθηκαν κάποια από τα οποία συνεχίζουν ακόμα και σήμερα με αξιόλογη πορεία. Τα καλοκαιρινά βράδια από τότε μέχρι σήμερα, δεν μπορεί κάποιος να διασχίσει τον κεντρικό δρόμο της Φιλελλήνων, από την πολυκοσμία. Στα στενά του Φρουρίου ανοίγουν συνεχώς μαγαζάκια που επιχειρούν να κερδίσουν μερίδιο από την αγορά. Κάποια τα καταφέρουν, άλλα όχι και δίνουν τη σκυτάλη στους επόμενους.
Τα τελευταία χρόνια τα «στέκια» έχουν μεταφερθεί στην πλατεία Λαμπρούλη που αποτελεί ένα κόσμημα για την πόλη της Λάρισας. Εκεί με μπύρες από τα περίπτερα ή ακόμα και κοκτέιλ στο χέρι από τα μαγαζιά που λειτουργούν με αυτή τη φιλοσοφία οι νεαροί της πόλης μαζεύονται και διασκεδάζουν. Φτηνά και ωραία… Δίπλα τους λειτουργούν πολύ ωραία καταστήματα για καφέ, ποτό και φαγητό. Εδώ και μερικές σεζόν το κέντρο Φρούριο ήρθε να ανανεώσει το ενδιαφέρον όλης της περιοχής με την υψηλή του ποιότητα.
Αρχαίο Θέατρο: Με φόντο την ιστορία…
Πόσο διαφορετικό είναι να πίνει κάποιος τον καφέ του ή να διαβάζει το βιβλίο του και να συζητάει με την παρέα του, έχοντας πίσω του ένα αρχαίο θέατρο με ιστορία χιλιάδων ετών; Μάλλον πολύ διαφορετικό και γι’ αυτό από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε και με τον τρόπο που αναδείχθηκε οι νεαροί αυτής της πόλης προτιμούν να «αράζουν» μπροστά του, τις νύχτες και να τραγουδούν, να πίνουν, φροντίζοντας ωστόσο αρκετά συχνά να αφήνουν το αποτύπωμά τους με τα… άδεια κουτάκια.
Στο να βρεθεί εκεί αρκετός κόσμος βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό και οι ιδιώτες. Καταστήματα όπως το Κλίμαξ έκαναν πολύ ποιοτική δουλειά για να συγκεντρωθεί γύρω από το αρχαίο θέατρο κόσμος όλων των ηλικιών. Και μετά το Κλίμαξ ακολούθησαν κι άλλοι κι έτσι ο πεζόδρομος Βενιζέλου γέμισε από καταστήματα. Μπαράκια, τσιπουράδικα και εστιατόρια.
Απόλλωνος: Στενό με πολυκοσμία
Η οδός Απόλλωνος είναι ο μικρός πεζόδρομος που ξεκινάει από την οδό Μανωλάκη, πίσω από το «Σπίτι του Στρατηγού» μέχρι και το Αρχαίο Θέατρο. Εδώ και δεκαετίες στο συγκεκριμένο δρομάκι έχουν φιλοξενηθεί ροκάδικα, ωραία τσιπουράδικα, εστιατόρια. Πλέον το Las Ramblas καταφέρνει να συγκεντρώνει όλες τις ημέρες κόσμο όλων των ηλικιών ενώ υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να περάσεις από την πολυκοσμία. Μικρό στενό αλλά με πολύ κόσμο.
Πανός: Δρομάκι με γεύσεις και παράδοση
Αυτό το στεναδάκι καταφέρνει να συνδυάζει τη διασκέδαση, το φαγητό και τον καφέ με πολύ ωραίο τρόπο. Εκεί βρίσκονται τα ψητοπωλεία Αδάμος και Έλατος που είναι γνωστά για την ποιότητά τους. Στον ίδιο δρόμο βρίσκονται αλυσίδες καφέ, όπως και τσιπουράδικα όπως αυτό του Ντόκου αλλά και άλλα μπαράκια – εστιατόρια με καλό φαγητό. Πολύς κόσμος βρίσκεται καθημερινά στο εν λόγω στενό. Δύσκολα χαλάει η συγκεκριμένη «πιάτσα»
Δευκαλίωνος: Η νέα τάση
Την τελευταία δεκαετία η τάση είναι οι… πεζόδρομοι της Λάρισας πίσω από τα Δικαστήρια και μέχρι την Μανδηλαρά. Εκεί μέσα σ’ αυτό το δίκτυο απλώνονται διάφορα στενά με πολλά μαγαζιά. Ένας από τους πιο κεντρικούς πεζόδρομους και με πολύ κόσμο είναι η οδός Δευκαλίωνος. Φιλοξενεί γνωστά μπαρ και αρκετά μεζεδοπωλεία – εστιατόρια. Δικηγόροι, γιατροί, ζευγάρια, οικογένειες, παρέες νεαρών γεμίζουν καθημερινά τα συγκεκριμένα στέκια.
Παπακυριαζή: Η «παρέλαση» του κέντρου
Η οδός Παπακυριαζή μπορεί να ξεκινάει από την Παναγούλη και να φτάνει μέχρι και κοντά στους Έξι δρόμους όμως ένα πολύ μικρό κομμάτι της αποτελεί το πιο πολυσύχναστο ίσως σημείο στην πόλη. Εκεί όπου άνθρωποι του κέντρου της Λάρισας συγκεντρώνονται για να πιούν το καφεδάκι τους και να ανταλλάξουν τα νέα της ημέρας. Πρόκειται για το κομμάτι από την Μεγ. Αλεξάνδρου ως και την Παπαναστασίου. Μια σειρά από καταστήματα όπως το Δικαστικό και το Sherlock αποτελούν σημείο συνάντησης για Λαρισαίους όλων των ηλικιών.
Πατρόκλου: Το στέκι των φοιτητών
Ρακές, τσίπουρα, μπύρες σε πολύ καλές τιμές και αρκετά μεζεδάκια είναι ο λόγος που ο πεζόδρομος της Πατρόκλου μαζεύει τους περισσότερους φοιτητές της πόλης (υπό φυσιολογικές συνθήκες και όχι υπό καθεστώς πανδημίας). Το Γιασεμί και το Περίπου είναι δύο από τα πιο γνωστά τέτοιου είδους καταστήματα τα οποία λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια με επιτυχία. Φυσικά και δεν συγκεντρώνονται μόνο φοιτητές αλλά πολλοί νεαροί Λαρισαίοι στο συγκεκριμένο δρόμο.
Πηνειός: Παραποτάμιες συναντήσεις
Από τότε που μεταμορφώθηκαν οι όχθες του ποταμού στη Λάρισα, άνθρωποι όλων των ηλικιών βρίσκουν την ευκαιρία να περπατήσουν σ’ αυτό το μοναδικό περιβάλλον. Πλέον αρκετές παρέες με ένα σεντόνι στρωμένο στο έδαφος, ένα καφέ σε πλαστικό «αράζουν» σε διάφορα σημεία του Πηνειού και απολαμβάνουν τον ήλιο και την κουβέντα.
Κηποθέατρο Αλκαζάρ: Υπό τους ήχους των συναυλιών
Πάντα το Κηποθέατρο του Αλκαζάρ ήταν σημείο συνάντησης για πολλούς Λαρισαίους. Τόσο στα καταστήματα που λειτουργούσαν και λειτουργούν εκεί όσο και στον υπαίθριο χώρο. Νεαροί Λαρισαίοι είναι μια μικρή… παράδοση να απολαμβάνουν τις συναυλίες που γίνονται εντός, με ένα κουτάκι μπύρας στο χέρι και ξαπλωμένοι στο γρασίδι.
Φρίξου: Το στενό της συνεργασίας
Vintage, Alley, Estrella, καφέ Ολέ κ.ά. Για πολλά χρόνια η οδός Φρίξου αποτελούσε μια διαφορετική πρόταση στη διασκέδαση της πόλης. Η διάθεση συνεργασίας και σεβασμού μεταξύ των επαγγελματιών παραμένει το μυστικό του… δρόμου που τον κάνει τόσο ξεχωριστό και γι αυτό τον προτιμούν σταθερά τώρα χιλιάδες Λαρισαίοι όλες τις ημέρες του χρόνου, ανεξαρτήτως εποχής. Ανά διαστήματα έχουν γίνει στο χώρο πολλά «χάπενινγκ».
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
