Εορτή Αγίου Δημητρίου φύγαμε για το αγαπημένο μας Ναύπλιο

Αναχώρηση από Αθήνα για την Ημερήσια στο  Ναύπλιο . Σύντομη στάση για καφέ και απο εκέι θα πάμε στoυς πρόποδες του Αραχναίου και στη γυναικεία Μονή Αγίου Δημητρίου Καρακαλά που εορτάζει.

Επόμενος σταθμός μας το Παλαμήδι είναι φρούριο στο Ναύπλιο της Ελλάδας το οποίο κατασκευάστηκε το 1687 από τους Βενετούς.  Ύστερα από την κατάληψη του λόφου στον οποίο βρίσκεται, μετά από σφοδρή μάχη με τους Οθωμανούς κατά τον Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο λόφος πάνω στον οποίο βρίσκεται έχει ύψος 216 μέτρα και η ανάβαση στο Παλαμήδι γίνεται είτε μέσω αμαξωτής οδού είτε μέσω μιας σκάλας με πολλά σκαλοπάτια (γνωστά ως 999 σκαλοπάτια, ενώ στην πραγματικότητα είναι 857 σκαλοπάτια). Το 1715, κατά την διάρκεια του τελευταίου Βενετοτουρκικού Πολέμου οι Οθωμανοί το κυρίευσαν αφού ανατίναξαν τμήμα του.

Στην συνέχεια θα μεταβούμε στην πόλη του Ναυπλίου, όπου θα περπατήσουμε στα φίνετσάτα σοκάκια, θα ψωνίσουμε τοπικά προϊόντα και θα έχουμε χρόνο να πάρουμε το μεσημεριανό μας γεύμα και να πιούμε τον καφέ μας στην κεντρική πλατεία ή δίπλα στην θάλασσα.

Γεμάτοι απίστευτες εικόνες, γνώσεις και φωτογραφίες ξεκινάμε την επιστροφή μας για την Αθήνα

Τιμή: 22€

Λίγη ιστορία για τη Μονή του Αγίου Δημητρίου

Η Μονή του Αγίου Δημητρίου Καρακαλά ονομάζεται και Μονή Ξεροκαστέλι, αν και πλέον χρησιμοποιείται μόνο η πρώτη ονομασία.
Οι ντόπιοι από χρόνια λένε: «πάμε μέχρι του Καρακαλά», εννοώντας μόνο το Μοναστήρι.
Εκεί που είναι το μοναστήρι υπήρχε παλιά ένας Φράγκικος Πύργος (αλλιώς Καστέλι), απομεινάρι από κάποιο παλιό Κάστρο, που οι ντόπιοι ονόμαζαν ξεροκαστέλι. Όταν ήρθαν οι Τούρκοι, κράτησαν το ίδιο το όνομα, Ξεροκαστέλι, που στη γλώσσα τους λέγεται: Καρακουλέ. Αυτό το τελευταίο επικράτησε πλέον με τη μικρή παραφθορά στην κατάληξη, και μέχρι σήμερα λέγεται Μονή Καρακαλά. Δεύτερη εκδοχή, η οποία μάλλον δεν έχει ιστορικά ερείσματα, συνδέει το όνομα του μοναστηριού με την περίφημη και ιστορική Μονή Καρακάλου του Αγίου Όρους.
Η ακριβής χρονολογία της ανέγερσης της μονής δεν είναι σίγουρη, ίσως είναι του 11ου αιώνα. Από τα αρχεία του κράτους φαίνεται, πως η μονή ήταν ένα είδος φρούριου τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης και χρησιμοποιήθηκε ως οπλοστάσιο των Αγωνιστών.

Αυτό το ήξερες;

Η Μονή αποτελείται από πέντε εκκλησίες: της Αγίας Παρασκευής, της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, της Παναγίας της Πορταΐτισας, του Αγίου Νεκταρίου και του Όσιου Εφραίμ του Σύρου.
Η μορφή και η αρχιτεκτονική, που διατήρησε η Μονή ως το τέλος του 18ου αιώνα, χάθηκε κατά μεγάλο μέρος στις αρχές του 19ου, όταν καταστράφηκε από πυρκαγιά. Μέρος από τα διασωθέντα υλικά της χρησιμοποιήθηκαν την ίδια περίπου εποχή, στην ανέγερση οθωμανικού  τεμένους, το σημερινό Βουλευτικό. Το καθολικό ξαναχτίστηκε το 1871 και τμηματικά έγινε η ανέγερση και η επιδιόρθωση των άλλων τμημάτων του σημερινού συγκροτήματος της Μονής, γύρω και πάνω σε ό,τι είχε απομείνει από τα αρχαιότερα.

Αξιοθέατα στο Ναύπλιο

Μπούρτζι: Το Κάστρο του Θρόνου

Castello dello Soglio. Αυτό ήταν το πρώτο όνομα του ενετικού κάστρου που, μαζί με το Παλαμήδι, αποτελεί σήμα-κατατεθέν του Ναυπλίου. Οι περισσότεροι από εμάς το ξέρουμε ως Μπούρτζι, που στα τουρκικά σημαίνει “Νησί-φρούριο” και με αυτή ακριβώς την ονομασία το συζητάμε μεταξύ μας. Με το ενετικό “Κάστρο του Θρόνου” μπαίνεις στο δίλημμα: προτιμάς να το βλέπεις από μακριά, σαν μια καρτ ποστάλ που δεν χάνει ποτέ το χρώμα της ή να τριγυρνάς στον μικρόκοσμό του οσμίζοντας έντονες μυρωδιές ιστορίας;

Καστέλο αλά ιταλικά

Αυτό που σίγουρα ξέρεις, είναι πως δεν σου αρκεί απλά να το κοιτάς χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία του. Το Μπούρτζι κτίστηκε πάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων το 1473 από τον Ιταλό μηχανικό Γκαμπέλο, εξού και το ιταλικό του πρώτο όνομα. Και αν έχεις ακούσει να αναφέρονται στο Ναύπλιο ως “το Λιμάνι της Αλύσου” (Porto Cadena) είναι γιατί υπήρχε πραγματικά μια κινητή αλυσίδα, που άρχιζε από την Ακροναυπλία και έφτανε μέχρι το Μπούρτζι, που σκοπό της είχε να προστατεύει το λιμάνι και την πόλη από τους θαλάσσιους επιδρομείς.

Από φυλακή, ξενοδοχείο!

Στην πορεία των χρόνων, και ποιους δεν έχει φιλοξενήσει το ενετικό αυτό κάστρο! Αυτή ήταν η πρώτη φυλακή του Κολοκοτρώνη, εδώ φιλοξενήθηκε δις η ελληνική κυβέρνηση, εδώ έμεναν και οι δήμιοι του Παλαμηδίου. Στη δεκαετία του ’30 λειτούργησε ως κέντρο του Οργανισμού Τουρισμού, ενώ μεταξύ 1960-1970 ως ξενοδοχείο πολυτελείας και εστιατόριο.

Το παλιό τζαμί

Το γνωστό σε όλους τους Ναυπλιώτες “Τριανόν”, ένα όμορφο κτίριο που χαρακτηρίζει την Πλατεία Συντάγματος, ήταν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας χώρος θρησκείας. Το τζαμί ήταν απλό, χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφιερώματα ή διακοσμήσεις με μεγάλους μιναρέδες και βρισκόταν στη συνοικία του Μεγάλου Βεζίρη ή στη συνοικία του χανιού του Σουλτάν Αχμέτ, στο κέντρο της αγοράς της πόλης. Το “Τριανόν” μάλλον είναι ένα από τα αυθεντικά οθωμανικά τεμένη που χτίστηκαν την περίοδο της πρώτης Οθωμανικής περιόδου.
Το 1687, κατά την διάρκεια της Β ενετοκρατίας, μετατράπηκε όπως τα περισσότερα τζαμιά σε χριστιανικό ναό αφιερωμένο στον Άγιο Αντώνιο της Πάδοβας, δωρεά του Βενετού αρχιστράτηγου Φραγκίσκου Μοροζίνι.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης Οθωμανικής περιόδου χρησιμοποιήθηκε εκ νέου ως μουσουλμανικό τέμενος. Το 1833 στεγάστηκε το πρώτο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο Αρρένων.
Το 1915 μετατράπηκε σε ωδείο και θέατρο, και στην συνέχεια σε δημοτικό κινηματογράφο με την επωνυμία «Τριανόν», ονομασία που διατηρεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα από τα μικρότερα θέατρα της πόλης.

H γοητεία της ιστορικής Ακροναυπλίας
«Εννοείς το μέρος που βρίσκεται το «τάδε» ξενοδοχείο;» θα ρωτήσει κάποιος αυθόρμητα όταν αρχίσεις να του μιλάς για την Ακροναυπλία. Ναι, ναι, αυτή είναι η Ακροναυπλία, αυτή η επιβλητική βραχώδης χερσόνησος που κάποτε υπήρξε η Ακρόπολη του Ναυπλίου και που οι Τούρκοι την έλεγαν Ιτς- Καλέ, δηλαδή εσωτερικό φρούριο.

 

Στον πηγαιμό για το Κάστρο

Μπορείς να προσεγγίσεις το Κάστρο της και να θαυμάσεις τη μοναδική του θέα αν ανηφορίσεις ανατολικά από το Πάρκο του Σταϊκόπουλου και από την πλατεία Aρβανιτιάς, ή από τη δρομόσκαλα της Kαθολικής Eκκλησίας και την πύλη του Kάστρου των Tόρων. Μπορείς να φανταστείς ότι εδώ στεγάζονταν στρατιωτικές φυλακές; Κι όμως! Βέβαια, η ιστορία της Ακροναυπλίας χάνεται στα προϊστορικά χρόνια, όταν η αρχαιότερη ακρόπολη της πόλης κατοικούνταν και διέθετε τρία επίπεδα με ένα κάστρο το καθένα! Από τα τείχη της, ύψους 85μ. έκαστο, το πρώτο φτιάχτηκε τον 3ο αι. π.Χ., το δεύτερο κατασκευάστηκε από τους Φράγκους ενώ οι Ενετοί έχτισαν το φρούριο του Τόρου με τα πέντε κανόνια ή «τα πέντε αδέρφια» όπως τα έλεγαν και έχει μείνει έτσι να τα λέμε και εμείς σήμερα.

 

Ιστορικές στιγμές, έργα και βελτιώσεις

Το 1822 εδώ ύψωσε τη σημαία της ελευθερίας ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο οποίος μια δεκαετία μετά βρέθηκε στο κάστρο φυλακισμένος! Επί Καποδίστρια εδώ είχε χτιστεί μια εκκλησία και ένα νοσοκομείο ενώ επί Όθωνα ο βαυαρικός στρατός συνέχισε τα έργα στα οχυρώματα, έφτιαξε στρατιωτικές αποθήκες και τελειοποίησε τις εγκαταστάσεις του στρατιωτικού νοσοκομείου. Οι προσθήκες και οι κατασκευές συνεχίστηκαν και επί ημερών του Γεωργίου του Α’, ενώ επί βασιλείας Κωνσταντίνου του Α’ και Αλεξάνδρου του Α’ οι στρατιωτικές φυλακές ευπρεπίστηκαν και οι κατάδικοι άρχισαν να ασχολούνται με διάφορες δραστηριότητες όπως η ξυλουργική, η υποδηματοποιία κλπ.
Επί Μεταξά σε αυτές τις φυλακές έστελναν τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος, χαρακτήρα που διατήρησε η Ακροναυπλία και την περίοδο της γερμανικής κατοχής και επί Αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού, όταν τα διαρκή στρατοδικεία ήρθαν σε ισχύ. Οι φυλακές έκλεισαν τελικά επί βασιλείας Παύλου του Α’, γκρεμίστηκαν και τη θέση τους πήρε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα.
Πλέον, γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, σίγουρα δεν μπορείς να αναφέρεσαι στην Ακροναυπλία μιλώντας μόνο για το πολυτελές ξενοδοχείο, που όντως δεσπόζει πάνω της. Δεν το βρίσκεις αρκετά μονοδιάστατη και επιφανειακή προσέγγιση για αυτόν τον ιστορικό, πρώην τόπο φυλακής;

Πλατεία Συντάγματος: Εδώ όπου χτυπά η καρδιά του Ναυπλίου

 

Όταν βρεθείς για πρώτη φορά στο Ναύπλιο, δεν χρειάζεται να ρωτήσεις κατά πού πέφτει η πλατεία Συντάγματος. Θα σε οδηγήσει εκεί η ροή του κόσμου, το βουητό των παιδιών που φτάνει στα αφτιά σου, μια τύπου έκτη αίσθηση, σαν ένας μαγνήτης που σε τραβά στην πλατεία που αρχικά λεγόταν πλατεία Πλατάνου. Μόλις βρεθείς στη σκιά του εν λόγω πλατάνου, σκέψου σε πόσο σημαντικό σημείο βρίσκεσαι, αφού εκεί οι οπλαρχηγοί κατάστρωναν τα επαναστατικά σχέδιά τους.
Η πραγματικά πανέμορφη πλατεία, σαν μια μικρογραφία της πόλης, αποκαλύπτει την ιδιαίτερη ταυτότητα αλλά και την ιστορία του Ναυπλίου. Αρκεί να ξέρεις να παρατηρείς. Και να τολμήσεις να σταθείς για μια στιγμή στο μέσον της πλατείας (λίγη προσοχή μόνο στο πατίνι πίσω σου, το ποδήλατο δίπλα και τη μπάλα ποδοσφαίρου, ουπς, στο κεφάλι σου) και περισκοπικά να παρατηρήσεις τα κτίρια, να οσμιστείς την συγκεντρωμένη ενέργεια.

 

Τα κτίρια στα πέριξ

Εδώ, το Βουλευτήριο, όπου στεγαζόταν και η πρώτη Βουλή των Ελλήνων. Εδώ και το Τριανόν, το Παλαιό Τζαμί δηλαδή (το παλαιότερο σωζόμενο δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής στην πόλη), το ανάκτορο Ιωάννη Καποδίστρια, το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Τα ονόματα αλλάζουν, η πλατεία μένει

Η πλατεία το 1843 από Πλατάνου μετονομάστηκε σε Λουδοβίκου, προς τιμήν του πατέρα του Όθωνα. Την ίδια χρονιά, μετά το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου, όταν οι Έλληνες στην Αθήνα ζήτησαν Σύνταγμα από τον Όθωνα, πήρε και αυτή η πλατεία (όπως και της Αθήνας) το όνομα πλατεία Συντάγματος.
Τη μορφή που τη βλέπεις σήμερα τη διατηρεί από το 1980 όταν επί δημαρχίας Νίκου Καράπαυλου, ανακατασκευάστηκε. Εδώ, όπου τώρα στεγάζεται το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, βρισκόταν και το σπίτι της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου. Από το μπαλκόνι της, η σύζυγος δημάρχου έβγαλε έναν πύρινο λόγο εμψυχώνοντας τους Ναυπλιείς να επαναστατήσουν. Θα δεις στη πλατεία και το γλυπτό προς τιμήν της!

Αυτό το ήξερες;

Την έκφραση «Ψωροκώσταινα» σίγουρα την έχεις ακούσει. Ξέρεις όμως πώς προέκυψε; Ήταν το έτος 1826, όταν ο δάσκαλος του Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, ζήτησε από τους κατοίκους του Ναυπλίου να συνεισφέρουν σε έρανο για το έθνος. Ο λόγος του άγγιξε τόσο πολύ τους Ναυπλιείς που ακόμα και η φτωχότερη γυναίκα της πόλης, που την αποκαλούσαν Ψωροκώσταινα, έδωσε για τον σκοπό αυτό ό,τι είχε και δεν είχε, ένα γρόσι δηλαδή και ένα ασημένιο δακτυλίδι!
Η Πλατεία Συντάγματος επιλέχθηκε ως μία από τις διασημότερες πλατείες της Ευρώπης, σε μία έρευνα που διεξήχθη σε συνεργασία πέντε ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων με συντονιστή το Τμήμα Αρχιτεκτόνων και το Μεταπτυχιακό Τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.  Το υλικό που συγκεντρώθηκε, παρουσιάστηκε σε έκθεση στη Βενετία το 2007 και μεταφέρθηκε στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στην Θεσσαλονίκη.

Πηγή :  https://www.discovernafplio.gr/